Mijn favorieten

Blauwe luiken

Deze dagen ben ik voor een Lustrum met enkele dierbare vriendinnen in Frankrijk, in de Allier. Ik zal maar niet zeggen “hoeveel maal vijf jaar” we bij elkaar horen.
We logeren in een schattig huis met blauwe luiken. Wat zeg ik, helderblauwe luiken. Beeldschoon, op zonnige dagen kleuren ze schitterend bij elk blauw bloemetje en bij regen vrolijken ze elke voorbijganger op.

De plattelandssfeer, met vergezichten op de groene heuvels, doet mij de wereld met al haar malheur vergeten. Hier waan je je in het paradijs. Zo stil, zo donker, zo helder. Weinig menselijk geluid is er te horen, de vogels, de ezel, de koe en het paard voeren hier normaal gesproken de boventoon. Nu kwetteren wij de hele dag, maar dat is voor eventjes.

In Nederland is dit ondenkbaar, maar zulke, fris gekleurde, luiken zouden ons verblijden. Wie begint die wint. Vanaf dag één krijg je goeie zin. Kunnen wij in ons kikkerland ook voor kleur gaan?

Juul